this year i'm not going on a holliday, I suppose... ~open

^{Sinds Lava gewend was aan het geschommel van het schip, zat ze een boek te lezen. Luke zat naast haar muziek te luisteren en uit het raampje te kijken, zijn arm hing om haar schouders en het gaf haar een warm gevoel van binnen. Dat haar ouders haar hadden laten gaan! Dit was haar eerst vakantie zonder de rest van haar gezin. Luke was iets ouder dan Lava en hij had al eerder met een meisje vakantie gevierd. Het boek was uit en Laaf klapte het dicht. Ze wilde net Luke een knuffel geven toen een enorme klap haar hoofd trof. Ze lag op de grond en het nachtkastje naast haar bed lag op haar. Luke zat ook iet meer op haar bed, maar hem kon ze niet zien. Ze voelde even aan haar hoofd, het bonkte en er liep warm bloed langs. Ze kwam overeind. Luke lag kreunend op de grond maar hij had nergens open wonden. Ze hielp hem overeind. Het schip gaf nog een schommel en ze hielden zich aan het bed vast, maar toen brak het dikke glas van het raampje en stroomde er heel veel water naar binnen.
Luke rende naar de deur en sleepte Lava er ook door. Er vlogen meer deuren open en paniekerig gillende mensen renden naar de lift en de trappen, zij zelf namen de trap en renden naar boven. Op het dek renden overal mensen rond en het gaf haar een griezelig titanic-gevoel. er klotste water over de relingen en het schip helde over naar links. De hele vloer was nat en Lavarynte gleed naar beneden terwijl ze de hand van haar vriend verloor. Ze botste met een dreun tegen de linker reling en een pijnscheut trof haar pols. Het volgende moment bevond ze zich in het water. Het out deed pijn aan de wond op haar hoofd en het leek of ze nooit meer lucht zou krijgen, maar toen kwam ze boven en ademde in.

Afgezien van de snee in haar hoofd en haar (waarschijnlijk) gekneusde pols, was Lava oké, ze was nu al bijna urenlang op het strand aan het zoeken naar Luke, ze was aangespoeld op een eiland. Het zag er niet erg bewoond uit. Lava had al een mes gevonden en een half lege fles fanta die ze had leeggegoten in haar mond.

Onder de mast van het vernietigde schip lagen lichamen, Lava bekeek ze met afkeer, ze had nog geen levende mensen gezien en ze werd er misselijk van dat er overal lijken lagen. Luke... Ze moest hem vinden....
Met één voet onder de mast en een doorweekt lijf lag een jongen van ongeveer haar leeftijd. Lava knielde neer. Nog voor ze de jongen herkende als haar vriendje wist ze dat hij dood was, hij had geen wonden maar was bleek, staarde met zijn lichtbruine ogen naar een punt in de verte en ademde niet. Hij moest verdronken zijn. Lava gilde het uit. Ze krijste en schreeuwde in de hoop dat iemand haar zou vinden, misschien wel in de hoop dat Luke wakker zou worden en haar gerust zou stellen dat hij niet dood was, in de hoop dat ze zelf wakker zou worden, en hij haar gerust zou stellen dat ze het droomde. Maar geen van die dingen gebeurde.}

» This place is strange.. ||Open