Personage Leeftijd: 14 Groep: Goed Partner: Maybe some day..
Onderwerp: Danger.. [&Isolde] do jul 18, 2013 3:25 am
Ellie
A old friend once learned me how to survive.
Een klein, jong meisje struinde door het diepe bos. Haar gezicht zat onder het vuil en bloed, haar ogen waren nog rood van het huilen. De schipbreuk had het laatste mens waar ze nog om gaf uit haar leven gehaald, Joel was al die jaren als een vader voor haar geweest. En nu was hij er niet meer, nu was ze helemaal alleen.
Al was het alweer twee weken geleden, het meisje was nog steeds erg overstuur door alles wat er wat gebeurt in de afgelopen dagen. Haar rode trui was nog steeds besmeurd met bloed en een gat in de stof maakte een grote wond in haar zij zichtbaar. In haar hand hield het meisje een pistool, op haar rug hing een boog met half volle pijlenkoker. Dat waren de enige wapens die ze nog heel tussen brokstukken vandaan kon vissen.
Ellie keek op toen ze ergens geritsel hoorde, ze kon niet precies plaatsen waar het vandaan kwam. Het meisje bleef staan en keek om zich heen, zich concentrerend op alle geluiden om zich heen. Ze vreesde voor wolven over andere roofdieren, dus liep de brunette maar weer door. Nu een tikkeltje sneller.
Tagged: Isolde Mood: Scared
Isolde Sting New survivor
Aantal berichten : 10
Personage Leeftijd: 18 Groep: Goed Partner: nobody likes me that much
Onderwerp: Re: Danger.. [&Isolde] za jul 20, 2013 9:50 pm
Een zwaard, dat was wat het meisje droeg in haar riem. Een zwaard was waar ze altijd al goed mee was geweest. Ze had op zwaardvechten gezeten en ze was vaak op Zwaardkamp geweest. Nouja, je hebt ook zeilkamp, scoutkamp, schoolkamp, ponykamp, het was dat idee. Op Zwaardkamp was altijd in een ander bos, je moest onderkomens en grote survival- en hindernisbanen ontwerpen en bouwen met de groep. Op die banen moest je trainen, oefenen met conditie, snelheid en vechttechniek. Door de jaren heen werd ze er goed in. Isolde Sting had een eenvoudige ketting om, een strak donkerpaars hemdje en een spijkershort. Ze was op verkenning. Gisteren had ze gezocht naar andere overlevenden, niet gevonden. Morgen stond er op het programma om een nieuw, beter onderkomen te bouwen als het haar vandaag nog lukte op een ontwerp af te hebben.
De grootste gelukken van Ise waren dat ze een goede zwemmer was en dat ze op het dek had gestaan tijdens het ongeluk. Isolde was weggelopen van huis, ze had ruzie en was boos. Om alleen te zijn hielp haar vaak, nu was ze met haar ouders' geld op reis. Het schip maakte al vele schommelingen en Isolde had haar spullen gehaald van beneden, een rugzakje had ze, tegen vele protesten en geschokte afkeurende blikken in, gevuld met de taartjes, boterhammen en flessen drinken van de tafels op het dek. Korte tijd daarop maakte de boot een bocht naar links met een schommel naar rechts. Isolde had goede oren, maar moest haar best doen om het te horen (nog wist ze het niet zeker) dat er iets kraakte. Het meisje was niet aardig. Ze had geen goed hart. Als het erop aan zou komen dat iemand de prinses moest doden, zou juist zij zich misschien vrijwillig aanbieden om de klus te klaren. Maar hoe dan ook, ze waarschuwde dus niemand, ze sprong alleen met al haar spullen overboord. Het was vanaf dat punt niet lang zwemmen naar het eiland dus kwam ze snel aan, het was ook nog vroeg in de morgen. Ise had alleen veel spierpijn, maar genoeg tijd om een onderkomen te bouwen.
Plotseling zag ze een stuk van haar verwijderd, een figuurtje lopen, Ise versnelde haar pas en het figuurtje vergrootte tot een meisje van ruim vier jaar jonger dan zij. Het meisje beefde een beetje, ze was vuil en had een pijlkoker op haar rug. Als Isolde het goed zag, had ze ook een pistool in haar handen. Isolde trok haar zwaard, ze stond nu recht achter het meisje, die hield stil en keek rond. Ise was niet te zien tussen de takken, het kleine meisje liep sneller door en keek iet meer achterom. Ise ging haar achterna en legde de punt van haar zwaard in de nek van de meisje. 'Stop.' het eenvoudige woord, kwam koud en bevelend uit haar mond hoewel haar stem zacht, en lief was.
Ellie Johnson New survivor
Aantal berichten : 15 Leeftijd : 25
Personage Leeftijd: 14 Groep: Goed Partner: Maybe some day..
Onderwerp: Re: Danger.. [&Isolde] vr aug 02, 2013 8:11 pm
Ellie
A old friend once learned me how to survive.
Rustig had het meisje een van haar favoriete boeken zitten lezen, tot ze het schip plotseling voelde schommelen. Ze merkte op dat Joel ongerust uit het raampje keek. De schommelingen bleven maar doorgaan, werden heftiger. Het water kwam steeds hoger te staan, kletste tegen de raampjes aan. Het was een kwestie van tijd voordat ze in zag dat het schip aan het zinken was. Aan haar mouw werd het jonge meisje door Joel naar buiten gesleept, gegil kwam overal vandaan. Mensen renden in paniek rond, wisten niet wat ze moesten doen. De twee stonden bij de rand van het schip, Joel keek speurend omlaag voordat hij haar hand vast pakte. 'Laat niet los,' klonk de stem van de oudere man. Wetend dat het jonge meisje niet kon zwemmen.
De klap op het water drong door tot alle uithoeken in haar lichaam, ze voelde haar eigen greep op de hand van Joel verslappen. Maar had geen controle meer over haar lichaam, Ellie voelde zichzelf steeds meer omlaag zakken. Op het moment dat ze bijna haar bewustzijn verloor voelde ze een sterke greep om haar middel, ondanks alles wist ze meteen dat het Joel was. Ze voelde hoe ze op het strand gesleept werd, haast automatisch opende ze haar ogen.
De plotselinge flashback deed haar huiveren, toch wist ze het op tijd te stoppen zodat ze de dood van Joel niet nog een keer mee zou maken. De flashback had haar onoplettend gemaakt en dat wist ze zodra ze het zwaard in haar nek voelde. 'Stop,' klonk een stem achter haar. Ellie bleef stilstaan, ze wilde iets zeggen maar niet wetende wat zweeg ze.
